Gothic 3 - recenzja gry

„Zabójca orków wbił się głęboko w bebechy ciemiężyciela ludzkości. Kolejny punkt dla Bezimiennego. Już od paru minut toczył walkę (wraz z Gornem, Lesterem, Miltenem i Diego) o wyzwolenie Ardei. Jak na razie 46 do 0 dla Bezimiennego. „Że też te nędzne kreatury same nie oddadzą mi miasta. I tak nie mają szans…” Tak mniej więcej zaczyna się Gothic 3. Opowiada on dalsze losy Bezimiennego z Khorinis – zabójcy smoków i łowcy demonów. Myślę, że większość z Was zna poprzednie części, więc historii z wyspy Khorinis przybliżać nie będę. W trzeciej części (licząc dodatek – czwartej) sprawy na kontynencie trochę się skomplikowały. Orkowie opanowali całą Myrtanę i zawarli przymierzę z ludem Varrantu – Assasynami. Zadaniem Bezimiennego z początku będzie odnalezienie nekromanty Xardasa, który „zaprzyjaźnił się” z orkami. W samej grze nastąpiły wielkie zmiany. Po pierwsze zmieniono system walki. Teraz, aby zabić przeciwnika wystarczy kliknąć (kilkadziesiąt  razy) lewy przycisk myszy. Na prawym przycisku jest parowanie tarczą, jeżeli takową się ma. Oczywiście, jest to tylko bezmyślne wymachiwanie mieczem/lancą/toporem. Żeby zrobić kombosy trzeba się trochę bardziej pomęczyć. Ale nie ma tak łatwo! Żeby się czegoś naumieć należy znaleźć nauczyciela, który (za drobną opłatą) pokaże ci co i jak. A uwierzcie mi – gałęzi rozwoju jest naprawdę dużo. Można zostać alchemikiem, magiem, mistrzem miecza, myśliwym…. Dodano także czynnik reputacji. Tą mamy podzieloną tak jakby na dwie części – reputacja u danej nacji lub obozu oraz respekt w danym mieście. Żeby spotkać się z przywódcą miasta trzeba zdobyć reputacje koło 70-5%. Czyli po prostu należy wykonywać zadania zlecone przez mieszkańców. Taki podział wymaga wybrania komu chcesz pomagać – Zabijając orków zdobywasz uznanie u buntowników, zabijając partyzantów – u orków. Naturalnie miast jest bardzo dużo, ogólnie teren jest ogromny. Będziemy walczyć na lodowatych ziemiach Nordmaru, umiarkowanych i wiecznie zielonych terytoriach Myrtany i pokrytej gorącymi piaskami pustyni Varrant. Pierwszą zmianą, jaką widać jest całkowicie nowa grafika, jest ona bowiem PIĘKNA! Wszystko wygląda niesamowicie realnie. Niestety, ceną za takie coś są wymagania sprzętowe. Żeby zagrać w G3 na średnich wymaganiach (dopiero na tych gra się doskonale prezentuje) potrzeba SMOKA, a nie komputer. Osobiście musiałem ściągnąć Gothic3Tweak, ponieważ grać się nie dało nawet na minimalnych detalach. Jednak w połowie gry coś mnie pokusiło o zmianę detali na średnie. Nie wiem, jak to wyjaśnić, ale gra chodziła o niebo lepiej. Nic nie cięło, żadnych białych pasów podczas pracy kamery – po prostu BOSKO. Podsumowując – gra prezentuje się wyśmienicie. Nie jest pozbawiona błędów, jednak przy takiej ilości plusów można te byki wybaczyć;).

P.S: Recenzję pisałem z perspektywy fana. Jeżeli jednak jesteś antyfanem – odejmij jedno oczko od oceny

Ocena:
10/10

Plusy:
- grafika
- wielkość świata
- różnorodność broni
- swoboda

Minusy:
- wymagania sprzętowe

Wymagania Minimalne:
1024 mb RAM *Intel Pentium 4/AMD 2GHz lub równorzędny * ATI Radon 900 lub NVIDIA GeForce 5200 (Pixel Shader 1.4) * 4,6GB Wolnego miejsca na HDD * DirectX 9.0c *napęd DVD Wymagania Zalecane: 1,5 Gb RAM * Intel Pentium 4/AMD 3GHz * ATI X1600 lub lepsza / GeForce 6800 lub lepsza, przynajmniej 256 mb.

Testowano na:
Procesor: AMD Athlon XP 2.2 1.8 GHz Pamięć: 1,5 GB DDR RAM Karta Graficzna: eGeForce 6800GT 256mb System operacyjny: Windows XP

Autor Recenzji:
Adamo

Dodaj komentarz

Imię (obowiązkowe)

E-mail (obowiązkowy)

Powiadom mnie o nowych komentarzach

Zabezpieczenie anty-spamowe - wykonaj podane zadanie:

Wyślij

Skasuj